9, 10 en 11 september

9 september

Vanmorgen niet om 6.30uur maar om 7.00 uur opgestaan. Het is per slot van rekening weekend ; )
Om 08.30 stond onze taxichauffeur Oebi klaar ( ja, ja, hij was op tijd, voor hem geen Afrikaans kwartiertje) om ons (Jose, Stan en mij) naar the Victoria falls te brengen. We zitten maar ongeveer een twintig minuten rijden bij the falls vandaan. Je kunt hier erg goedkoop met de taxi reizen. Voor omgerekend 6 euro waren we bij de grens.
Eerst (natuurlijk weer) een stuk lopen naar de douane van Zambia. Dan een stukje lopen door niemandsland en zo kwamen we bij de grens van Zimbabwe. Daar moest ik een visum kopen dus weer $ 30 lichter…
Op de brug tussen de grens en de ingang van het park van the falls kun je bungee jumpen…..nou, zij liever dan ik. We hebben op de terugweg een vrouw zien springen. Er zijn dus blijkbaar mensen die dat gewoon even doen. Ik heb haar geen spier zien vertrekken….Wat een lef!!!
Bij het park aangekomen hebben we eerst een bakkie gedaan en toen aan de wandel.
Wauw….wat was dat prachtig. Dat geluid!! En de kracht waarmee het water terecht komt als het 100 meter de rivier in stort….daar wordt je stil van. Er waren ook hele stukken waar de waternevel zo heftig was, dat het leek alsof het regende. Zo heerlijk om, als je het zo warm hebt, in een “plaatselijk buitje” terecht te komen. Er zijn stukken in het park die, door die constante nevel de vegetatie van een regenwoud hebben!! Geweldig mooi om te zien.
Onderweg kwamen we everzwijnen tegen die naast het pad de grond aan het omwoelen waren. Ook zagen we nog een soort van hertje. Dat was zo dichtbij dat ik het kon aaien…..maar hij had ook van die horentjes dus ik dacht dat het verstandiger was dat maar niet te doen ; )

Na geluncht te hebben in het park zijn we via de brug, terug gegaan naar de grens. Er stonden een aantal vrachtwagens die moesten wachten bij de grens en die voedsel als lading hadden. Daar kwamen dus de grotere apen op af!!! Ze moesten snel zijn want de chauffeurs bekogelde ze met stenen om hun lading te beschermen. Mooi om te zien dat het sommige apen toch lukte iets te pikken.

Op de terugweg nog even wat boodschappen gedaan en een lekker koud biertje gedronken op het terras van het Kubu café.
Vanavond hebben we met een stel zitten kaarten. Super gezellig en veel gelachen. Mike en ik hebben geprobeerd backgammon te spelen. We kwamen een heel eind met de spelregels maar we gaan morgen vragen wie het spel kent zodat we het uitgelegd krijgen. We zijn allebei nog 3 weken hier en hebben ons als doel gesteld backgammon te kunnen spelen voor we weg gaan : )
De dag afgesloten met een gezellig video gesprek met Geert en Angelique onder het genot van een lekker wijntje!!
Morgen slaap ik maar eens uit!! Ik wil nog een keer naar een kerkdienst hier op zondag. Dat lijkt me ook een hele ervaring!! Maar dat doe ik over twee weken want volgend weekend gaan we naar het Chobi park in Botswana. Daar blijven we kamperen!!!

10 september.

Ik zit hier in het parkje bij het huis onder een grote dikke boom dit verslag te schrijven. Uit de verte hoor ik het gezang en geklap dat uit het kerkje komt hier vlakbij. Dat is toch een mooie manier om je zondag mee te beginnen : ) Over twee weken ga ik op zondagochtend naar de kerk. Ik wil ook dat een keer meegemaakt hebben!! Er is dus een kerk hier niet ver vandaan!!!

Ik had me voorgenomen er een rustige dag van te maken.
En die heb ik ook gehad. Ik heb mijn was gedaan en ben vanmiddag nog even naar een hotel in de buurt geweest waar een zwembad bij is. Jose heeft daar gezwommen en ik heb aan de kant wat zitten lezen.
Ik had het na een uurtje wel gezien en ben terug gelopen naar het Sunbird guest house.
Na een uurtje geslapen te hebben was ik weer klaar voor meer leuke, boeiende en gezellige gesprekken met de andere bewoners. Ik heb met Mike backgammon gespeeld. Fernanda kent het spel dus die heeft het ons geleerd. Ik heb gewonnen maar dat scharen we onder beginnersgeluk!! Wel een heel leuk spel!!
Na een wijntje om 19.00uur gegeten. Het eten is hier altijd goed. Veel verse groeten met vlees en iets van aardappel. Vanavond hadden we er kippenboutjes bij….ik en vlees aan bod gaan niet echt samen dus het was groenten en aardappel. En ook dat was lekker.
Na het eten hebben we (weer) onder de boom in het parkje gezellig gezeten. Mike (die van de backgammon) liet de video zien van zijn bungy jump die hij hier vanaf de brug bij Zimbabwe heeft gemaakt. Man, wat een lef!! Mooi om te zien!!
En nu weer mijn bedje in want om 06.15 gaat mijn wekker weer.
Als het goed is komt mij morgen iemand bij het ouderen huis iemand ophalen om me mee te nemen naar het vrouwenhuis. Ik ga morgen wel even goed bekijken of het niet teveel van het goede is om 2 projecten op 1 dag te doen. Het moet wel te doen blijven. Het is zo gruwelijk warm in de middag en het vrouwen project is buiten. Met een beetje geluk kunnen we allemaal in de schaduw zitten….


11 september
Vanmorgen extra vroeg opgestaan. Ik zat al om 06.30uur aan het ontbijt.
Om 7 uur weer te voet vertrokken richting de Maramba buurt. Ik kon wel voelen dat ik zondag niet gelopen had. De spieren moesten weer even op gang komen.
Bij het old people’s home, zoals ze het huis hier noemen, heb ik mijn gewone werkzaamheden gedaan. Het ontbijt mee uitgedeeld (een kop thee en 3 sneden wit brood zonder beleg), de dining room schoongemaakt en geholpen met het badderen van de vrouwen.
Toen M. en ik even moesten wachten omdat ze de badruimte nog aan het schoonmaken waren, vertelde ze mij hoe ze op dit moment leeft.
Ze is 35 jaar en heeft 5 kinderen. Ze heeft nog 3 kinderen bij haar wonen. De middelste 2 gaan naar school en de jongste (Blessing) brengt ze elke dag mee naar het werk.
Ze staat alleen voor de opvoeding. Haar 2 oudste kinderen heeft ze naar een opvangplaats moeten brengen omdat ze geen 6 monden kon voeden. Haar man zit in de gevangenis. Hij zit daar omdat hij haar heeft willen vermoorden. De littekens liet ze me zien…..dan wordt je wel even stil……over 2 jaar komt hij vrij en ze maakt zich nu al zorgen…..

Om 12.30 uur werd ik opgehaald door de coordinator van het vrouwenhuis. Zij vertelde me onderweg dat ze vanmorgen naar het ziekenhuis was geweest voor een check up omdat ze HIV positief is……haar man is 2 jaar geleden aan aids overleden.
Bij het vrouwenproject zitten verschillende vrouwen die weduwe zijn. En het is zo knap zoals ze positief proberen te blijven ondanks alle ellende waarin ze zitten. Er is geen enkele voorziening die hen helpt en ze moeten zelf de kost verdienen wat bijna niet mogelijk is. Bij het vrouwenproject zijn ze bezig met een soort van microkrediet. Ik zal daar later meer over vertellen als ik ook precies begrijp hoe het werkt. Ik heb het vandaag voor het eerst gezien. Misschien dat dit hen wat verder kan helpen.

Ik heb met Eunice afgesproken dat ik vrijdagmiddag (teaparty) weer kom en de weken daarna alleen op de maandagmiddag. Ik had graag 3 middagen gebleven maar het is gewoon niet te doen.

Ik ben wel erg moe vandaag van alle indrukken, het toch wel harde werken en de warmte.
Begin volgende week wordt het 40’graden….
Nu maar eens lekker mijn bedje in ondanks dat het pas half negen is ; )
Vannacht om 1 uur werd ik wakker omdat ik iets voelde kriebelen…het licht aan gedaan……bleek er een kakkerlak in mijn bed te zitten……jakkie……”waar is Freek als je hem nodig hebt” dacht ik nog. Na mijn bedgenoot eruit had geknikkerd heb ik het muskietennet maar heel stevig onder het matras vastgelegd. Ik zit niet echt op dit gezelschap te wachten. Ik kon daarna niet meteen in slaap komen maar uiteindelijk werd ik van de wekker wakker.
Ik heb vanmorgen maar meteen aan Iwas gevraagd of ze weer willen sprayen vandaag…..Ik overwin hier nog wel mijn spinnen en insectenfobie ; ) ; )