De eerste werkdag
Door: Francine
Blijf op de hoogte en volg Francine
06 September 2017 | Zambia, Livingstone
Dinsdagochtend om 7 uur al aan het ontbijt. Ik zou om 07.30 uur samen met Anna (Nieuw Zeeland) vertrekken. Anna heeft de afgelopen 4 weken in het huis voor elderly people gewerkt. Ik vond het wel prettig dat ik daar door haar geïntroduceerd zou worden. Ze had me ook al van alles verteld over het huis en de ouderen.
We gingen met de fiets. In ruim een kwartier waren we op de plaats van bestemming. Toen de grote ijzeren poort voor ons open werd gemaakt stapte ik in een totaal andere wereld. Het lijkt op een dorpje. Overal kleinere stenen gebouwen zonder deuren en ramen. De mensen zaten verspreid in een vervallen stoel maar de meeste zitten of liggen op een plekje onder een boom in de schaduw. Sommige slapen, andere zijn bezig met het knopen van touw en weer anderen zitten te lezen of wat voor zich uit te kijken. Anna heeft me aan iedereen voorgesteld. De meeste ouderen zijn heel vriendelijk en vinden het fijn dat ik er ben. Ik heb nog nooit zo vaak "God bless you child" gehoord. Heel fijn om zo ontvangen te worden. Maar het was al met al een behoorlijke cultuur shock die ik even op me in moest laten werken. Ik heb die dag de diningroom schoongemaakt en wat " gepraat" met de mensen. De meeste spreken geen Engels dus het is veel handen en voeten werk. Ik ben er na die eerste dag wel achter dat vrijwilligers daar erg hard nodig zijn.
We gingen met de fiets. In ruim een kwartier waren we op de plaats van bestemming. Toen de grote ijzeren poort voor ons open werd gemaakt stapte ik in een totaal andere wereld. Het lijkt op een dorpje. Overal kleinere stenen gebouwen zonder deuren en ramen. De mensen zaten verspreid in een vervallen stoel maar de meeste zitten of liggen op een plekje onder een boom in de schaduw. Sommige slapen, andere zijn bezig met het knopen van touw en weer anderen zitten te lezen of wat voor zich uit te kijken. Anna heeft me aan iedereen voorgesteld. De meeste ouderen zijn heel vriendelijk en vinden het fijn dat ik er ben. Ik heb nog nooit zo vaak "God bless you child" gehoord. Heel fijn om zo ontvangen te worden. Maar het was al met al een behoorlijke cultuur shock die ik even op me in moest laten werken. Ik heb die dag de diningroom schoongemaakt en wat " gepraat" met de mensen. De meeste spreken geen Engels dus het is veel handen en voeten werk. Ik ben er na die eerste dag wel achter dat vrijwilligers daar erg hard nodig zijn.
-
06 September 2017 - 14:22
Git:
Hai wat ben ik blij dat je zo lenig bent! Als je met handen en voeten moet communiceren, heb je de spagaat nog nodig! ;-)
Maar super dat je zo bent ontvangen, dat lijkt me wel een warm bad. Hoe ben je gehuisvest? Heb je ook je eigen privacy? Of moet ik me meer een "commune-achtig -iets" voorstellen? Je zal vanaf vandaag wel geleefd worden nu ze weten hoe je jij schoonmaakt. Want zeg nou zelf wie wil jou nou niet om schoon te maken? haha!
Nou lieverd geniet er van en
God bless you child!
Dikke kus van Bert en Git!
-
06 September 2017 - 14:26
Truus:
Die cultuurshock daar kan ik me iets bij voorstellen.....daarom extra fijn dat je met open armen ontvangen werd en ze dankbaar zijn met je komst! Trouwens God bless you 'child'.. voelt ook goed (en jong) natuurlijk ;) -
06 September 2017 - 16:52
Ans:
Cultuurschok inderdaad.. was je al eerder buiten Europa? Ben benieuwd wat voor werk je daar allemaal mag/kunt doen -
06 September 2017 - 16:53
Ans:
... laatste stukje viel weg..
Alleen een beetje aandacht vinden die oudjes vast al heel fijn! Is het trouwens erg heet?
Liefs en geniet ze! -
06 September 2017 - 17:26
José :
Hoi lieve zus. Fijn om dit verslag te lezen. Wist wel eea van je appjes maar dit is toch beter ;-) Ben superblij dat je het naar je zin hebt daar en ik ben trots op je !!! Geniet, doe wat je kunt met plezier. Liefs xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
